arimer

Èn årtike di Wiccionaire.

Walon (Rifondou)[candjî]

Cisse pådje u ci hagnon ci est co a scrire, u a mete d’ adrame. Si vos avoz des cnoxhances so l’ sudjet, vos l’ ploz fé vos-minme.

Etimolodjeye: viebe rimer, betchete a- 3 (fé rimer).

Viebe[candjî]

arimer

Djin et tins Codjowa
Cåzant Ind. pr. (dji, dj’) arime
Atôtchî(s) Ind. pr. (vos, vs) arimez
Cåzants Ind. pr. (nos, ns) arimans
Rwaitants Ind. pr., nam. (i/il, ele/elle) arimnut
Cåzant Ind. fut. (dji, dj’) arimrè
Cåzant D.I.E. (dji, dj’) ariméve
Cåzant Suddj. pr. (ki dji, dj’) arime
pårt. erirece (dj’ a, vos av) arimé
  1. (v. sins coplemint) fé rimer des scrijhaedjes, fé del powezeye. F. versifier.
  2. (viebe å coplemint) rimer.
    • Ene tchanson bén arimêye.
  3. (viebe å coplemint) bén tourner ses complumints, ses istweres.
    • Onk ki sait bén arimer ses contes.
    • On complumint bén arimé.

Ortografeyes[candjî]

Après 1900, foû rfondou (Feller, Feller ricandjî, nén Feller) :