avire

Èn årtike di Wiccionaire.

Walon (Rifondou)[candjî]

Etimolodjeye[candjî]

Tayon-bodje latén « arbitrium » (libe tchuze). Sorlon Haust, ci sreut ene cogne ricandjeye di « aweure », surmint fwait sol modêye di « vir » et « avize ».

Prononçaedje[candjî]

Sustantif[candjî]

singulî pluriyal
avire avires

avire femrin

  1. dins l’ ratourneure : a l’ avire.
  2. dins l’ ratourneure : a l’ avire a l’ apoite.

Parintaedje[candjî]

Ortografeyes[candjî]

Après 1900, foû rfondou (Feller, Feller ricandjî, nén Feller) :

Codjowas[candjî]

avire

  1. indicatif prezintrece, prumire et troejhinme djins do singulî, do viebe « avirer ».
  2. suddjonctif prezintrece, prumire et troejhinme djins do singulî, do viebe « avirer ».
  3. kimandeu prezintrece, deujhinme djin do singulî, fôme camaerådrece, do viebe « avirer ».

Anagrame[candjî]