ayir

Èn årtike di Wiccionaire.
Loukîz eto : ayîr.

Walon (Rifondou)[candjî]

Etimolodjeye[candjî]

Latén ad heri, adon racuzinåve avou l' espagnol ayer et l' roumin aieri; Bodje « heri » (minme sinse); mot cité dins l’ FEW 4 413.

Prononçaedje[candjî]

Adviebe[candjî]

ayir (nén candjåve)

  1. li djoû divant ådjourdu.
    • Et å monde ki vént, cwand gn årè pus d’ arokes,
      Disfûlez vs adon po k’ dji vs riwaite di stok.
      Aclapé å Pere et co å Sint-Esprit,
      Vos ringnîz ayir, asteure et po todi.
      Åmen. — George Staelens, L’ Adoro te devote, Li Rantoele, 50, p. 8, 2009 (ricoridjî).

Parintaedje[candjî]

Sinonimeye[candjî]

Sipårdaedje do mot[candjî]

w. do Coûtchant, w. do Mitan, Basse Årdene (Bijhe)

Ortografeyes[candjî]

Après 1900, foû rfondou (Feller, Feller ricandjî, nén Feller) :

Ratournaedjes[candjî]

li djoû divant ådjourdu

Sustantif[candjî]

ayir omrin todi singulî

  1. (belès letes) passé.
    • N’ årîz nén sogne di nos î rvey co ene feye, di rprinde dins l’ ayir des beas sondjes po dmwin ? José Schoovaerts, Douçmint, Li Rantoele  61, p. 13, 2011 (ricoridjî).