bouter foû

Èn årtike di Wiccionaire.

Walon (Rifondou)[candjî]

Etimolodjeye[candjî]

Aplacaedje di : «bouter» + «foû».

Vierbire[candjî]

bouter foû (v. å spitron) (viebe å coplemint)

  1. bouter (ene sakî) a l' ouxh.
    • On l' a bouté foû po-z è prinde èn ôte.
    • Åy mins asteure, on n' boute pus les djins foû come davance.
  2. distcherdjî (on batea).
    • Les dokers boutént l' batea foû so on djoû.
  3. vudî on vere disk' a l' dierinne gote.
    • Boutez vosse vere foû !
    • (I boutèt leus veres foû. Hinri fwait ene xhene et tosse, Crespin å contraire si raletche) — Édouard Remouchamps, Bultén del Societé d' Lidje, Bulletin de 1858, «w:Li savtî», 77-143 (fråze rifondowe).
  4. alårdji (on mousmint), tot prindant les costeures.
    • Cwand les paltots des efants estént trop ptits, on lzès boutéve foû.

II. si bouter foû [vierbire a spitron, a prono] si forbouter. F. chute de rectum. On dit eto: si fortchôkî.

Parintaedje[candjî]

Ratournaedjes[candjî]

bouter ene sakî a l' ouxh
distcherdjî on batea
vudî on vere
alårdjî on mousmint