Aller au contenu

dimagnî

Èn årtike di Wiccionaire.
Alofômes di d(i)-
Plinne cogne Sipotcheye cogne
dimagnî dmagnî

Etimolodjeye

[candjî]

Do viebe «magnî», avou l’ betchete « di- » des viebes

Prononçaedje

[candjî]

Viebe

[candjî]

dimagnî (2inme troke) (codjowaedje)

  1. (viebe å coplemint) schôpyî.
    • Mi tiesse mi dmagne.
    • Ses rins lyi dmagnèt. Motî Haust (fråze rifondowe).
  2. (viebe å coplemint) magnî disk’ å coron, tot djåzant del pouriteure, di l’ erunixhaedje, evnd.
    • Rozaleye, c’ esteut come li dierin åbe d’ on bwès ki s’ aflaxhe cwand il est trop vî et tot dmagnî. Émile Gilliard (fråze rifondowe).
  3. (viebe å prono) esse magnî disk’ å coron, tot djåzant del pouriteure, di l’ erunixhaedje, evnd.
    • Cand ça poûrit èt k' ça s' dismougne, o l' fout au diâle èy o dè rprind èn ôte. Ben Genaux, Kègn 42.

Parintaedje

[candjî]

Mots vijhéns

[candjî]

Ratournaedjes

[candjî]
schôpyî Loukîz a : schôpyî
magnî disk’ å coron (pouriteure, eruni)

Pårticipe erirece

[candjî]

dimagnî omrin

  1. Pårticipe erirece omrin do viebe "dimagnî".
Ortografeyes
[candjî]
Après 1900, foû rfondou (Feller, Feller ricandjî, nén Feller) :

Waitîz eto

[candjî]

Lijhoz l’ årtike schôpiaedje so Wikipedia