dischaveure

Èn årtike di Wiccionaire.

Walon (Rifondou)[candjî]

Alofômes di d(i)-
Plinne cogne Sipotcheye cogne
dischaveure dschaveure

Etimolodjeye[candjî]

Do viebe « dischaver », avou l’ cawete « -eure »; çou ki dene on mot avou l’ betchete « di- ».

Sustantif[candjî]

singulî pluriyal
dischaveure dischaveures

dischaveure femrin

  1. (mot d’ medcén) schaveure (pitit kernaedje del pea d' ene djin u d' ene biesse).
    • On voet co li dischaveure so si tchveye.
  2. (mot d’ coujhnåjhe) çou k' on a schavé djus d' ene verdeure a cujhner.
    • Des dischaveures di crompires.

Sinonimeye[candjî]

Ortografeyes[candjî]

Après 1900, foû rfondou (Feller, Feller ricandjî, nén Feller) :
Li mot n’ est nén dins : R13

Ratournaedjes[candjî]

pitit kernaedje del pea
schaveure d' on legume