diswaibyî
Walon (Rifondou)[candjî]
Cisse pådje u ci hagnon ci est co a scrire, u a mete d’ adrame. Si vos avoz des cnoxhances so l’ sudjet, vos l’ ploz fé vos-minme.Viebe[candjî]
diswaibyî
| Djin et tins | Codjowa |
|---|---|
| Cåzant Ind. pr. (dji, dj’) | diswaibeye |
| Atôtchî(s) Ind. pr. (vos, vs) | diswaibyîz |
| Cåzants Ind. pr. (nos, ns) | diswaibians |
| Rwaitants Ind. pr., nam. (i/il, ele/elle) | diswaibeynut |
| Cåzant Ind. fut. (dji, dj’) | diswaibeyrè |
| Cåzant D.I.E. (dji, dj’) | diswaibyive |
| Cåzant Suddj. pr. (ki dji, dj’) | diswaibeye |
| pårt. erirece (dj’ a, vos av) | diswaibyî |
| Ôtes codjowaedjes | come tcheryî |
I. [v.c.] 1. dizôrner (fé piede li tiesse a cåze d' on candjmint d' djîsse, d' åbitudes). I n' fåt nén diswaibyî les viyès djins. Dji so tote diswaibieye avou ç' novele eure la. Les poyes k' on candje di poli sont totes diswaibieyes. On poitrè tos les bokets des spiyeyès posteures di l' eglijhe po les taper e Sambe al minme plaece; come ça, i n' seront nén diswaibyîs, tertos eshonne — Émile Gilliard (fråze rifondowe). F. dépayser, déranger, troubler, perturber.
- saetchî ene sakî foû do penin.
- rl a: discrouker, discroler, disburtaker, discramyî, dismacraler.
- F. secourir, dépêtrer, tirer d'embarras.
- fé cori evoye.
- N' alez nén diswaibyî mes poyes, la vozôtes.
- rl a: axhårer.
- F. faire déguerpir, effaroucher.
II. si diswaibyî [v.pr.]
- piede ene åbitude.
- rl a: si disbitouwer.
- F. se déshabituer.
- si cwiter (inte on djonnea eyet s' mayon).
- F. rompre.
- cori evoye.
- F. déguerpir.
Disfondowes: diswêbyî, d(i)wêbî, d(u)winbî, diswêbyi, diswêbî, duswêbier, duswêbiè, d(u)wêzbî.