djaive

Walon (Rifondou)[candjî]

Etimolodjeye[candjî]

tayon-bodje gayel « gabe » boke, goidje

Prononçaedje[candjî]

AFE :
- prononçaedje zero-cnoxheu : /d͡ʒɛːf/ (minme prononçaedje pattavå)

Cisse pådje ci do Wiccionaire n’ est co k’ ene esbåtche.
Si vos avoz des cnoxhances sol sudjet, vos nos ploz aidî tot rtchôcant des dnêyes so l’ årtike : clitchîz sol boton « candjî » po radjouter des infôrmåcions.

djaive [f.n.]

1. vizaedje (sovint eployî come radoûcixha estô do mot "gueuye"). Il a yeu m' pougn dissu s' djaive. Cwand dj' m' a fwait priyeu d' etermint, mi, Tchantchès, li curé djheut ki m' djaive di mocreye assaetchive purade les colibetes ki les priyires. — Jean-Denys Boussart (fråze rifondowe). rl a: djawe. F. figure, visage. il åreut falou vey si djaive ! : il a stî tot biesse. F. voir sa tête, sa gueule. dji t' sipeyrè l' djaive; u: dji t' fotrè m' pougn so t' djaive; u: dji t' fotrè ene bafe a t' djaive; u: t' årès m' mwin a t' djaive : dijhêyes po mancî. F. menace de casser la gueule, de giffler.

2. boke (metowe po cåzer). rl a: linwe, betch. F. caquet. fé aler s' djaive so tot l' monde : cåzer bråmint tot dismeprijhant les djins. F. cancaner. clôre si djaive: (rabaxhanmint) serer s' boke

- Lyi faut clôre si djaive.
- Fijhoz lyi clôre si djaive.
- Voloz-vs bén clôre vosse djaive?— Édouard Remouchamps, Bultén del Societé d' Lidje, Bulletin de 1858, «w:Li savtî», 77-143 (fråze rifondowe).

fé peter s' djaive : a) fé di s' gueuye (si vanter). b) dire ene sacwè k' on åreut nén dvou. F. déconner, divulguer. måle (u: flairante) djaive : mwaijhe linwe (ki cdjåze les djins). F. mauvaise langue. djaive d' atotes : onk (ene) ki trouve risponse a tot, cwand on l' atake. F. langue bien pendue, qui riposte. djaive di mocreye : onk (ene) ki reye voltî des ôtes. F. moqueur (euse).

3. boke (metowe po magnî). Drouve ti djaive et apice, pu clô t' djaive et maweye. Ele n' a pus nou dint el djaive. On-z a rieu del bezogne et lver des cwénzinnes et s' rimpli l' djaive avou do gris pwin (W. Bal). F. bouche, gueule. s' è mete plin l' djaive : magnî golafmint. F. s'empiffrer. sipåmer l' djaive : diner do boun amagnî (et aboere) (a ene sakî). F. régaler, gorger. i s' leye todi spåmer l' djaive : i va magnî amon les ôtes po rén. F. pique-assiette.

4. djave. Li faizan aveut do mayisse plin s' djaive. Cwand dj' årans des grinnes plin nosse djaive, dit-st i on hosse-cou, dji tchantrans ene tchanson po l' ome k' els a semé (Georges Pècheur). F. jabot. end aveur disk' a l' djaive : aveur magnî s' sô, esse bén rpaxhî. rl a: guedé, rl a: pupe. F. saturé(e).

5. divant do cô. I l' a prin pa s' djaive. rl a: buzea, hatrea, gavêye. aveur ene sakî a s' djaive : l' emantchî. F. duper.

6. djezî. F. gésier. elle end a plin s' djaive : ele ratind famile. F. enceinte.

Etimolodjeye: erî-rfwait gayel "gaba" (boke, goidje). rl a: djawe, djave, gave.

Disfondowes: djêve, djéve, djève, tchève.