eraire

Èn årtike di Wiccionaire.

Walon (Rifondou)[candjî]

Etimolodjeye[candjî]

Tayon-bodje latén arare, "tcherwer", did la aratrum, "eraire"; li mot walon nous vént dandjreus pal voye d' èn ôte lingaedje roman, vêyanmint ki l' vraiy mot walon åreut sitî *åråre. Cf. cat. arada, oc. araire, it. arato, roumin arat, roumantche arader etch.

Sustantif[candjî]

eraire femrin

  1. (mot des cinsîs) foirt simpe usteye di bwès, avou djusse on schî et ene cawe, po schaver l' tere divant del semer.
    • Aspite ene nûlêye di coirbås
      K' ramexhnèt tot l' måva bisteu
      Ki l' eraire vént d' abouter foû Henri Simon (fråze rifondowe)..
    • Adon, cwand tote ciste årmonreye kimince a flåwi, vos veyoz e mitan d' on tcherwè ki lyi sieve di pî d' soke (...) èn ome et ses bayås atelés a l' eraire Louis Lagauche, "Prindoz vosse bordon" (1937), p. 32 (fråze rifondowe).
  2. (pa stindaedje) simpe tcherowe, mins k' a on rîsse, dabôrd ki rtoûne li tere d' on seu costé.
    • C' est Louwis li dierin k' a djouwé avou ene eraire a Transene; po disroyî: ça aléve bén Lucyin Mahin, eredjistrumint da Joseph Deveux, cassete 39b (fråze rifondowe)..

Parintaedje[candjî]

erûle

Sinonimeye[candjî]

Ratournaedjes[candjî]

simpe usteye po schaver l' tere divant del semer
simpe tcherowe

Waitîz eto[candjî]

Lijhoz l’ årtike eraire so Wikipedia