fino

Èn årtike di Wiccionaire.

Walon (Rifondou)[candjî]

Plinne cogne Spotcheye cogne
fino fno

Etimolodjeye[candjî]

Tayon-bodje latén « fenŭcŭlum », « fenĭcŭlum » (minme sinse).

Prononçaedje[candjî]

Sustantif[candjî]

singulî pluriyal
fino finos

fino omrin

  1. (plante) sôre di plante k’ a-st on gosse d’ anize, ki l’ sincieus no, c’ est : Fœniculum vulgare.
    Ene fråze d’ egzimpe est co a radjouter.

Ortografeyes[candjî]

Après 1900, foû rfondou (Feller, Feller ricandjî, nén Feller) :

Ratournaedjes[candjî]

fino