fouyter

Loukîz a : foyter

Walon (Rifondou)

Etimolodjeye

Bodje «foye» avou l’ dobe cawete « -ter » des viebes.

Cisse pådje u ci hagnon ci est co a scrire, u a mete d’ adrame. Si vos avoz des cnoxhances so l’ sudjet, vos l’ ploz fé vos-minme.

fouyter (1^ire troke) (codjowaedje)

I. [v.c.] fé tourner les foyous d' on live, tot lijhant al varade. Dji n' a fwait ki d' fouyter l' live voci vola — Motî d’ Vervî (fråze rifondowe)..

II. [v.s.c.]

1. houzer, tot djåzant del påsse, evnd.
   • Les dorêyes fouytèt: i s' eleve ene crosse dissu (ramexhné pa L. Remacle).
2. boscheter tot djåzant des roemiants.

   On dit eto: bôrer.

II. si fouyter [v.pr.] fouyî (kimincî a aveur des foyes). F. se couvrir de feuilles.

Parintaedje

• fouyté, fouytêye
• fouyteu, fouytaedje
• fouytåjhe
• fouyton

Ratournaedjes

• F. feuilleter parcourir.
• F. se boursoufler.
• F. météoriser.
• F. se couvrir de feuilles.