Aller au contenu

graevî

Èn årtike di Wiccionaire.
Loukîz eto : Graevîs.

Etimolodjeye

[candjî]

Tayon-bodje gayel « graev » (såvlon), avou l’ cawete «  » (ki vike dins les graevetes des rews).

Prononçaedje

[candjî]

Sustantif

[candjî]
singulî pluriyal
graevî graevîs

graevî omrin

  1. (pexhon) pitit pexhon, foirt corant dins les ris, et ki sieve d' amoice pol pexhe, ki l’ sincieus no, c’ est : Phoxinus phoxinus.^
    • Dji rcwereu divins vos coroyes
      Li graevî ki fritchtéve evoye
      Foû d' mi ombion k' l' aveut toizé!
      Louis Lagauche, "L' inmant", Li tchanson del Mouze, (1947), p. 101 (fråze rifondowe).
  2. (djeyolodjeye) pitite fene pire.
    • On veyeut li graevî dzo l’ glaece,
      Et nolu ni coreut nou måJoseph Vrindts, ”Vîx Lîge” (1901), p.7, “L’Hiviér” (fråze rifondowe).
    • Do minme ki l' cok d' awousse ki plouctêye el verdeure,
      Binamé rew ki dj' inme, vos potchtez sol graevî Louis Lagauche, "L' inmant", A mi p’tit rèw’, (1947), p. 137 (fråze rifondowe).
  3. (vî vî mot) plaece k' on-z î saetche ås graevetes.
  4. (imådjreçmint) pitite mwinre djin.

Ratourneures

[candjî]
  1. bén t’ as magnî des graevîs : dijhêye a ene sakî k' on revoye po ndaler rmagnî e s' måjhon, et ki rvént ttossu rade.

Parintaedje

[candjî]

Sinonimeyes (?)

[candjî]

Rilomêye do mot

[candjî]
  1. Les Graevîs : sipotaedje des dmorants di Rmagne, di Viyance.
  2. Å Graevî : no d' ene plaece di Djimbe.

Ortografeyes

[candjî]
Après 1900, foû rfondou (Feller, Feller ricandjî, nén Feller) :
Ôtès ortografeyes (avou des sourdants nén rkinoxhous) :
Li mot n’ est nén dins : E165, R13

Ratournaedjes

[candjî]
graevî