marone

Èn årtike di Wiccionaire.

Walon (Rifondou)[candjî]

Etimolodjeye[candjî]

Bodje « maron », cogne femrinne; dandjreus del coleur des prumîs cou-d'-tchåsses al môde d' asteure; mot cité dins l’ FEW 6, 345b. Dataedje do mot : 17inme sieke.

Prononçaedje[candjî]

Sustantif[candjî]

singulî pluriyal
marone marones

marone omrin

  1. (mot d’ mousseure) mousmint ki catche li brodî et les djambes.
    • Il a metou ene novele marone Motî d’ Cînè (fråze rifondowe). (rl a: coulote, pantalon, cou-d'-tchåsses)
  2. cou.

Ratourneures[candjî]

  1. fé dins ses marones; tchire el marone
  2. aler al marone
  3. poirter l' marone
  4. broûler s' marone
  5. aler tot seu, come les marones sint Pire
  6. awè l' diåle e s' marone
  7. ça lyi frè ene bele marone

Sinonimeye[candjî]

Dizotrins mots[candjî]

Sipårdaedje do mot[candjî]

w. do Coûtchant (corant), w. do Mitan (pus råle), Basse Årdene (pus råle), w. do Levant (corant e 17-18e sieke)

Ortografeyes[candjî]

Après 1900, foû rfondou (Feller, Feller ricandjî, nén Feller) :
Li mot n’ est nén dins : E212

Ratournaedjes[candjî]

mousmint ki rascovere li cou et les djambes
dirî; Loukîz a : cou

Waitîz eto[candjî]

Lijhoz l’ årtike marone so Wikipedia