Aller au contenu

monté

Èn årtike di Wiccionaire.

Pårticipe erirece

[candjî]

monté

  1. Do viebe « monter »
    Ene fråze d’ egzimpe est co a radjouter.

Addjectif

[candjî]
singulî pluriyal
omrin monté montés
femrin padrî montêye montêyes
femrin padvant montêye montêyès

monté omrin; (come addjectif djondrece, metou padvant u padrî l’ no)

  1. metou e-n ôre boket pa boket.
  2. ki possede ene cwålité, on camatche.
    • DONÉ. – […] Dj’ a cial di totes les sôres d’ amoices, do sonk, des viers, del påsse di l’ avoenne, des ceréjhes, do froumadje… MATÎ. – (tot s’ rilevant) Vos estoz bén monté. Henri Simon, « Sètche, i bètche » 1889, (eplaidaedje da Jean Haust e 1936), p.45 (fråze rifondowe).

Sinonimeye

[candjî]
metou e-n ôre boket pa boket
ki possede ene cwålité, on camatche

Contråve

[candjî]
ki possede ene cwålité, on camatche

Ortografeyes

[candjî]
Après 1900, foû rfondou (Feller, Feller ricandjî, nén Feller) :

Ratournaedjes

[candjî]
adjinçné pîce pa pîce
ahessî