monté
Apparence
Pårticipe erirece
[candjî]monté
- Do viebe « monter »
- Ene fråze d’ egzimpe est co a radjouter.
Addjectif
[candjî]singulî | pluriyal | |
---|---|---|
omrin | monté | montés |
femrin padrî | montêye | montêyes |
femrin padvant | montêye | montêyès |
monté omrin; (come addjectif djondrece, metou padvant u padrî l’ no)
- metou e-n ôre boket pa boket.
- ki possede ene cwålité, on camatche.
- DONÉ. – […] Dj’ a cial di totes les sôres d’ amoices, do sonk, des viers, del påsse di l’ avoenne, des ceréjhes, do froumadje… MATÎ. – (tot s’ rilevant) Vos estoz bén monté. — Henri Simon, « Sètche, i bètche » 1889, (eplaidaedje da Jean Haust e 1936), p.45 (fråze rifondowe).
Sinonimeye
[candjî]metou e-n ôre boket pa boket
Contråve
[candjî]ki possede ene cwålité, on camatche
Ortografeyes
[candjî]Après 1900, foû rfondou (Feller, Feller ricandjî, nén Feller) :
E rfondou walon :