moustî
Apparence
Etimolodjeye
[candjî]Bodje vî grek « μοναστήριον » (« monastếrion ») (minme sinse), pal voye do vî francès « moutier ».
Sustantif
[candjî]singulî | pluriyal |
---|---|
moustî | moustîs |
moustî omrin
- (vî mot) (mot do bastimint) grand bastimint tinou pa des moennes.
- Pol shijhe di Noyé, al låtche, on vs dinrè do tchôd vén: tot l' moustî serè bén gårni — Jacky Lodomez (fråze rifondowe).
- Sitåré sol falijhe, li moustî d' Melk reschandixh ses vîs meurs — Jean-Pierre Dumont (fråze rifondowe).
- Paretreut k' asteure, il est e penitince dins on moustî, après awè co fwait des sinnes dins on viyaedje — José Schoovaerts (fråze rifondowe).
- Mi k’ est on passioné d’ istwere, e cwerant ezès vîs papîs egurniyîs, dj’ aveu dins l’ idêye ki l’ sint ome aveut stî eteré e dominne d’ Hourtubijhe paski, dins les scrijhaedjes, on pleut lére ki c' esteut dins on moustî et, li seu moustî k’ i n’ av avår la di ces trevéns la, c’ esteut bén Hourtubijhe — Li Rantoele, l° 94 (esté 2020) p. 7 (fråze rarindjeye).
- eglijhe.
- Les rouf-tot-djus n' åront d' keure ki cwand l' moustî avou si årvô serè-st al valêye — C. Adam (fråze rifondowe).
- E-n ene estchanteuse radondinne,
Ele s' evolèt foû des moustîs
Po s' leyî djus – vive ou dorlinnes –
El doûce niyêye des cénk clokîs — Louis Lagauche, "L' inmant", Tournai, (1947), p. 125 (fråze rifondowe).
- fond d' l' eglijhe.
- cimintire (aite).
- Vo t' è la co onk k' est evoye doirmi å moustî — Serge Fontaine (fråze rifondowe).
-
li ci d' Lussimbork
Ratourneures
[candjî]Parintaedje
[candjî]- moustire (E165)
(minme sourdant etimolodjike)
Mots d’ aplacaedje
[candjî]Mots vijhéns
[candjî]Sipårdaedje do mot
[candjî]Ortografeyes
[candjî]Après 1900, foû rfondou (Feller, Feller ricandjî, nén Feller) :
E rfondou walon :
Li mot n’ est nén dins : E165 (k' a « moustire »)