målaidûle

Walon (Rifondou)

Cisse pådje u ci hagnon ci est co a scrire, u a mete d’ adrame. Si vos avoz des cnoxhances so l’ sudjet, vos l’ ploz fé vos-minme.

målaidûle omrin et femrin

grigneus(e).
- Ki t' es målaidûle enute !
rl a: haeyåve.

F. grincheus(e), acariâtre.
ki n' rind nén voltî siervice.
- Ouy ki l' sovnance do nid n' est k' on dezir foirt voltrûle,
  Dji vou, po médyî ti åme di tot çou k' t' as veyou,
  Dji vou k' tel våye ridire a tes frés målaidûles
  Ki rovièt trop voltî l' eritaedje … si fråjhûle,
  S' on toûne a panea-cou! — Louis Lagauche, "L' inmant", Li tchanson del Mouze, (1947), p. 105 (fråze rifondowe).
F. peu serviable.
fayé (êye), cacame (malåde, sins exhowe), tot djåzant d' ene djin.
- Gn a waire, on veyeut co sol rowe,
  Cwand les vacances estént rivnowes,
  Des hiedes di pôves pitits mamés,
  L’ air målaidûle, ni s’ savant plaire
  K’ avou totes sôres di såvadjes djeus. — Joseph Vrindts, ”Vîx Lîge” (1901), p.186, “On peu dè Solo” (fråze rifondowe).
F. fatigué(e), maladif (ive).
vî (viye), ki toume e brigosses, tot djåzant d' ene sacwè.
må-adroet(e).
F. maladroit(e).

Après 1900, foû rfondou (Feller, Feller ricandjî, nén Feller) :