nourice

Walon (Rifondou)

Etimolodjeye

Calcaedje do francès « nourrice » (minme sinse).

Sustantif

singulî	pluriyal
nourice	nourices

nourice femrin

1. feme ki nourixh èn efant po ene mame ki n' a pont d' laecea.
   • Contintez vs, vos marlatchas, di vey clair divins vosse vijhnåve, do boere kékès gotes di m' laecea, do lanwi on moumint so l' forçale di m' sitoumak, adonpwis do mori sins cnoxhe vosse mame ou vosse nourice — Paul Lefin (fråze rifondowe). (ratournant Voltaire)

Ratourneures

1. mete èn efant al nourice li dner a ene feme po k' ele li nourixhe.

Parintaedje

• nouricir

(minme sourdant etimolodjike)

• Loukîz a : « nouri »

Ratournaedjes

F. nourrice.