pédagogue

Èn årtike di Wiccionaire.

Francès[candjî]

Etimolodjeye[candjî]

Noûmot (epront) do grek παιδαγωγός, "poûsseu d' efants".

Sustantif[candjî]

singulî pluriyal
pédagogue pédagogues

pédagogue omrin et femrin

  1. (mot des scoles) (avou on diplome) scolincieus (noûmot).
  2. (lingaedje corant) bon scoleu.