pôvriteus

Èn årtike di Wiccionaire.

Walon (Rifondou)[candjî]

Etimolodjeye[candjî]

Bodje « pôvrit- » ‎(« pôvurté »), avou l’ cawete « -eus ».

Prononçaedje[candjî]

Addjectif[candjî]

singulî pluriyal
omrin pôvriteus
femrin padrî pôvriteuse pôvriteuses
femrin padvant pôvriteuse pôvriteusès

pôvriteus omrin (come addjectif djondrece, metou padvant u padrî l’ no)

  1. foirt pôve.
    • Les pôvriteusès ptitès cinses des halcotîs ont divnou les pus amiståves des dmorances. Jean-Pierre Dumont (fråze rifondowe).
    • Wice sont ele nos viyès havroûles
      Et mes pôvriteuzès lignoûles
      Adjinçnêyes d' ataetches et d' blanc fi?
      Louis Lagauche, "L' inmant", Li tchanson del Mouze, (1947), p. 101 (fråze rifondowe).
  2. si dit d' ene sacwè ki n' est nén plaijhante, nén gaiye, et ki vs rind poenneus.
    • Pôvriteus djoûs Auguste Laloux, Li ptit Bert (fråze rifondowe).

Parintaedje[candjî]

pôvriteuzmint

Sinonimeye[candjî]

pôve, minåve, mizeråve

Ratournaedjes[candjî]

foirt pôve
nén gaiy

Sustantif[candjî]

singulî pluriyal
omrin eus
femrin euse euses

pôvriteus omrin

  1. onk k' est foirt pôve.

Sinonimeye[candjî]

pôve, minåve, mizeråve, creve-fwin, creve-li-fwin

Ortografeyes[candjî]

Après 1900, foû rfondou (Feller, Feller ricandjî, nén Feller) :
  • pôvriteus : R13

Ratournaedjes[candjî]

onk k' est foirt pôve