Aller au contenu

pavé

Èn årtike di Wiccionaire.
Cisse pådje u ci hagnon ci est co a scrire, u a mete d’ adrame. Si vos avoz des cnoxhances so l’ sudjet, vos l’ ploz fé vos-minme.

Sustantif

[candjî]

pavé omrin

  1. grosse cwårêye pire k’ on meteut so les voyes, po k’ ele ni foncénxhe nén avou les plouves; u dins les viyès måjhones, estô d' on daegn.
    F. pavé.
  2. cwårêye plake di beton u d' foite tere, avou on dessén dsu, k' on mete sol daegne des måjhones, colidôrs, montêyes, evnd.
    F. carrelage.

Parintaedje

[candjî]

Addjectif

[candjî]
singulî pluriyal
omrin pavé pavés
femrin padrî pavêye pavêyes
femrin padvant pavêye pavêyès
  1. gårni di pavés.
    • E cisse viye rouwale sitroete et påjhûle,
      Pavêye a l’ avire di brikes et d’ cawieas
      K’ ont dvins leus creneures on pô des mosseas,
      Mi djonnesse passa, djoyeuse et voltrûle. Jules Claskin, « Airs di flûte et autres poèmes wallons », édition critique de Maurice Piron, 1956, « Riv’nou », 1911, p.84 (fråze rifondowe).


Sustantif

[candjî]
singulî pluriyal
pavé pavés

pavé omrin

  1. pavé (mot scrît eyet prononcî e francès come e walon)

Ratourneures

[candjî]

jeter un pavé dans la mare