plaag

Èn årtike di Wiccionaire.

Neyerlandès[candjî]

Sustantif[candjî]

singulî pluriyal
plaag plagen

plaag femrin/omrin

  1. (ki towe) plôke, rascråwe, pesse.
  2. (mot d’ medcén) (nén foirt måle) minêye, herike, piyintche.

Dischindance[candjî]