Aller au contenu

platnêye

Èn årtike di Wiccionaire.
Dobès rfondowes
platnêye platurnêye

Etimolodjeye

[candjî]

Bodje « plat » avou l’ cawete « -êye », avou ene ristitchete -n-; çou ki dene on mot avou l’ dobe cawete « -nêye ».

Prononçaedje

[candjî]

Sustantif

[candjî]
singulî pluriyal
platnêye platnêyes

platnêye femrin

  1. (no d’ contnou) nouriteure k' i gn a dins on plat.
    • Nos esprindîs ene boune blamêye et restchåfer totes les platnêyes ki nos avéns apontyî a l’ avance po ç’ shijhe la. Jean-Pierre Dumont (fråze rifondowe).
    • Su n’réche couviette à broquette,
      On boutte leû platnée d’astos,
      Pinsèt achîs à purette,
      S’qu’il ont strannét lès deux stos !
      Léon Bernus, (ratournant Lafontinne).

Ortografeyes

[candjî]
Après 1900, foû rfondou (Feller, Feller ricandjî, nén Feller) :
Li mot n’ est nén dins : R13

Ratournaedjes

[candjî]
çou k' n a-st e-n on plat