Aller au contenu

pôcût

Èn årtike di Wiccionaire.

Etimolodjeye

[candjî]

Aplacaedje di : «» + «cût» (imådje d' on pwin k' est må cût).

Sustantif

[candjî]
singulî pluriyal
omrin pôcût pôcûts
femrin pôcûte pôcûtes

pôcût omrin (come addjectif djondrece, metou padvant u padrî l’ no)

  1. (traitant) onk k' est laid et k' a on mwais caractere.
    • K’ ces ptits moxhons la n’ vegnnuxhe nén scroter mes fruts ! », dit-st i m’ vijhén. Mins ké pôcût ! Xavier Bernier (fråze rifondowe et rarindjeye).

Ratournaedjes

[candjî]
po traitî onk k' est grigneus