Aller au contenu

pôvrumint

Èn årtike di Wiccionaire.

Etimolodjeye

[candjî]

Bodje « pôvr » ‎(« pôve »), avou l’ cawete « -mint ».

Adviebe

[candjî]

pôvrumint

  1. d’ ene pôve manire.
    • Ene feme, ene tote viye feme, so s’ payasse essevleye,
      E fond d’ ene pitite tchambe si pôvrumint meublêye,
      Ki n’ aveut nén s’ tcheyire seulmint po s’ adjeni
      Si ripoizéve påjhûle. Ele aveut rindou l’ åmeJoseph Vrindts, ”Vîx Lîge” (1901), p.23-24, “Vîx Souv’nir” (fråze rifondowe).

Sinonimeye

[candjî]

Contråve

[candjî]

Ortografeyes

[candjî]
Après 1900, foû rfondou (Feller, Feller ricandjî, nén Feller) :

Ratournaedjes

[candjî]
d’ ene pôve manire