Aller au contenu

relêye

Èn årtike di Wiccionaire.
Dobès rfondowes
relêye rålêye

Etimolodjeye

[candjî]

Do viebe « reler » avou l’ cawete « -êye ».

Prononçaedje

[candjî]

Sustantif

[candjî]
singulî pluriyal
relêye relêyes

relêye femrin (cåzu todi singulî)

  1. blanke djalêye.
    • El paxhi est tot blanc d’ relêye.
    • Li noere bijhe ou l' solo, li relêye ou l' hoûssea,
      S' etindèt pol dismour. On l' raplake, on l' dismantche ;
      E ses cwate pås di stipe, di leus pîs disk' ås hantches,
      Al mwinde pezêye, verdjèt come les djambes d' on gnognot
      Louis Lagauche, "L' inmant" (1947), p. 75 (fråze rifondowe).
  2. djivronde.
  3. fene plouve edjalêye.
  4. nive redjalêye.

Parintaedje

[candjî]

Sinonimeye

[candjî]

Ortografeyes

[candjî]

(relêye & rålêye)

Après 1900, foû rfondou (Feller, Feller ricandjî, nén Feller) :

Ratournaedjes

[candjî]
blanke djalêye
djivronde
fene plouve edjalêye
nive redjalêye
  • Francès : neige gelée