ricmincî

Èn årtike di Wiccionaire.

Walon (Rifondou)[candjî]

Alofômes
Spotchaedje e deujhinme pî
(a l' atake et après cossoune)
Dobe plinne cogne
(Nameur)
Spotchaedje e prumî pî
(cogne lidjwesse)
Spotchaedje e prumî pî
(cogne namurwesse)
Divanceye voyale
ricmincî ricomincî rkimincî rcomincî ercomincî

Etimolodjeye[candjî]

Do viebe « kimincî », avou l’ betchete « ri- » des viebes, çou ki dene on mot avou l’ dobe betchete « ric- » des viebes et avou l’ cawete di codjowaedje «  » des viebes

Prononçaedje[candjî]

Viebe[candjî]

Djin et tins Codjowa
Cåzant Ind. pr. (dji, dj’) ricmince
Atôtchî(s) Ind. pr. (vos, vs) ricmincîz
Cåzants Ind. pr. (nos, ns) ricminçans
Rwaitants Ind. pr., nam. (i/il, ele/elle) ricminçnut
Cåzant Ind. fut. (dji, dj’) ricminçrè
Cåzant D.I.E. (dji, dj’) ricmincive
Cåzant Suddj. pr. (ki dji, dj’) ricmince
pårt. erirece (dj’ a, vos av) ricmincî
Ôtes codjowaedjes come picî

ricmincî (viebe å coplemint)

  1. kimincî èn ôte côp; rifé.
    • Ki dj' a stî biesse, dijheut ele. A !, si ça sereut a ricmincî ! Armand Lejeune (fråze rifondowe).
    • Estoz presse a rcomincî ene novele esperyince come li cene ki vos vnoz d' viker ? Michel Piette (fråze rifondowe).

Parintaedje[candjî]

ricminçaedje, ricminçmint

Sinonimeye[candjî]

racmincî, rataker, rapougnî

Ortografeyes[candjî]

Après 1900, foû rfondou (Feller, Feller ricandjî, nén Feller) :

Ratournaedjes[candjî]

kimincî èn ôte côp