rispiter
Walon (Rifondou)[candjî]
Etimolodjeye[candjî]
Do viebe « spiter » avou l’ betchete « ri- » des viebes.
Prononçaedje[candjî]
- AFE :
- diferins prononçaedjes : /ʀi.spi.ˈte/ /ʀi.spi.ˈtɛ/ /ʀœ.spœ.ˈte/
- prononçaedje zero-cnoxheu : /ʀi.spi.ˈte/
- Ricepeures : ri·spi·ter
Viebe[candjî]
| Djin et tins | Codjowa |
|---|---|
| Cåzant Ind. pr. (dji, dj’) | rispite |
| Atôtchî(s) Ind. pr. (vos, vs) | rispitez |
| Cåzants Ind. pr. (nos, ns) | rispitans |
| Rwaitants Ind. pr., nam. (i/il, ele/elle) | rispitnut |
| Cåzant Ind. fut. (dji, dj’) | rispitrè |
| Cåzant D.I.E. (dji, dj’) | rispitéve |
| Cåzant Suddj. pr. (ki dji, dj’) | rispite |
| pårt. erirece (dj’ a, vos av) | rispité |
| Ôtes codjowaedjes | sipepieus tåvlea |
rispiter (v. sins coplemint)
- spiter (betchete ri- nén radjoutante).
- L' aiwe m' a rispité å vizaedje.
- Si dj' aveu ene baguete estchantêye,
Por vos sol côp dji freu rispiter,
E mitan d' ene iye ahoutêye,
On ptit chalet bén gåyoté— Martin Lejeune, Po s' novèl an (fråze rifondowe).
- spiter co on côp.
- I spite d' on csoté pu rispiter d' l' ôte.
- toumer la (edoirmou, moirt).
- Li tchén a stî djondou al tiesse pa l' oto; i n' a nén rispité.
- Elle ont rarivé moite escransses, et s' coûtchî ezès divan; ele n' ont nén rispité.
Parintaedje[candjî]
E cisse pådje ci, n’ a pont d’ ratournaedje pol mot. El pôrîz radjouter, s’ i vs plait ? Come çoula, l’ årtike rissereut d’ adrame.