ritoker
Walon (Rifondou)[candjî]
| avou ene sipotchåve voyale | avou ene divanceye voyale | sipotcheye cogne |
| ritoker | ertoker | rtoker |
Etimolodjeye[candjî]
Do viebe « toker », avou l’ betchete « ri- » des viebes.
Prononçaedje[candjî]
- AFE :
- prononçaedje zero-cnoxheu : /ʀitɔke/
Viebe[candjî]
| Djin et tins | Codjowa |
|---|---|
| Cåzant Ind. pr. (dji, dj’) | ritoke |
| Atôtchî(s) Ind. pr. (vos, vs) | ritokez |
| Cåzants Ind. pr. (nos, ns) | ritocans |
| Rwaitants Ind. pr., nam. (i/il, ele/elle) | ritocnut |
| Cåzant Ind. fut. (dji, dj’) | ritocrè |
| Cåzant D.I.E. (dji, dj’) | ritokéve |
| Cåzant Suddj. pr. (ki dji, dj’) | ritoke |
| pårt. erirece (dj’ a, vos av) | ritoké |
| Ôtes codjowaedjes | come viker |
ritoker
- (v. sins coplemint) toker co on côp (a èn ouxh).
- Il ont toké et rtoké, mins n' a nouk k' a vnou drovi l' ouxh.
- (viebe å coplemint) resprinde, raloumer (on feu).
- On pleut infén s' restchåfer åtoû d' on bon feu ki popa aveut rtoké comifåt — Robert André, dins Del pire di molén al pire d' åté p. 71 (fråze rifondowe).
