ecomeler

Èn årtike di Wiccionaire.
(Redjiblé di s' ecomeler)

Walon (Rifondou)[candjî]

Etimolodjeye[candjî]

Do viebe « meler », avou l’ betchete « eco- » des viebes

Viebe[candjî]

Djin et tins Codjowa
Cåzant Ind. pr. (dji, dj’) ecomele
Atôtchî(s) Ind. pr. (vos, vs) ecomelez
Cåzants Ind. pr. (nos, ns) ecomelans
Rwaitants Ind. pr., nam. (i/il, ele/elle) ecomelnut
Cåzant Ind. fut. (dji, dj’) ecomelrè
Cåzant D.I.E. (dji, dj’) ecomeléve
Cåzant Suddj. pr. (ki dji, dj’) ecomele
pårt. erirece (dj’ a, vos av) ecomelé
Ôtes codjowaedjes sipepieus tåvlea

ecomeler

  1. (viebe å coplemint) meler dins tos les sinses.
  2. (viebe å prono) : Loukîz a : « s’ ecomeler ».
    • Gn a tot ki s' ecomele e m' tiesse. Motî Gilliard (fråze rifondowe).
    • Dj' a èn exhea d' linne tot ecomelé. D.T.W.

Sinonimeye[candjî]

Contråve[candjî]

Ortografeyes[candjî]

Après 1900, foû rfondou (Feller, Feller ricandjî, nén Feller) :

Ratournaedjes[candjî]

ecomeler