Aller au contenu

spåmé

Èn årtike di Wiccionaire.

Etimolodjeye

[candjî]

Do viebe « spåmer », avou l’ cawete «  ».

Sustantif

[candjî]
singulî pluriyal
omrin s(i)påmé s(i)påmés
femrin padrî s(i)påmêye s(i)påmêyes
femrin padvant s(i)påmêye s(i)påmêyès

s(i)påmé / (e)spåmé

  1. k' a stî passé a l' aiwe, rispåmé.
  2. (imådjreçmint) fén scran, hodé (êye) come ene loke k' on-z a strifyî inte les påmes des mwins.

Ortografeyes

[candjî]
Après 1900, foû rfondou (Feller, Feller ricandjî, nén Feller) :

Ratournaedjes

[candjî]
passé a l' aiwe
fén scran