Aller au contenu

spåmêye

Èn årtike di Wiccionaire.

Etimolodjeye 1

[candjî]

Do viebe « spåmer », avou l’ cawete « -êye ».

Sustantif

[candjî]
singulî pluriyal
s(i)påmêye s(i)påmêyes

spåmêye / sipåmêye u espåmêye femrin

  1. sipåmaedje.
  2. tot l' léndje k' a stî spåmé.
Ortografeyes
[candjî]
Après 1900, foû rfondou (Feller, Feller ricandjî, nén Feller) :
  • spåmêye : E34

Etimolodjeye 2

[candjî]

Addjectif

[candjî]

spåmêye

  1. femrin di spåmé.