ståré

Loukîz eto : ståre.

Walon (Rifondou)

Alofômes di s(i)- / (e)s-
Cogne prumrece (dirî voyale)	Dispotchaedje (dirî cossoune)	Divanceye voyale (dirî cossoune)
ståré	sitåré	eståré

ståré

Etimolodjeye

sustantivaedje do pårticipe erirece di "stårer".

Addjectif

	singulî	pluriyal
omrin	ståré	stårés
femrin padrî	stårêye	stårêyes
femrin padvant	stårêye	stårêyès

foirt sitindou, tot djåzant d' on viyaedje.
- C' est on viyaedje foirt sitåré. rl a: kitapé.
F. dispersé, épars.

sitårêye dimorance (mot d' djeyografe) môde di spårdaedje des måjhons d' on viyaedje, ki sont lon do mitan, eneviè li ramassêye dimorance. F. habitat épars.

II. [o.f.n.] li ci (cene), li sacwè k' est ståré a tere. C' end est co onk po nd abate des stårés c' est on nawe et on vantåd (k' est djusse bon a-z abate des åbes ki sont ddja stårés).

III. ståré [adv.] dins l' ratourneure: loukî ståré: loukî a ståre, loukî les ouys grand å lådje, avou èn air ewaeré. F. regarder d'un air éperdu, égaré, effaré.