tcholeur

Èn årtike di Wiccionaire.

Walon (Rifondou)[candjî]

Etimolodjeye[candjî]

Tayon-bodje latén « calor », (minme sinse) (çou ki dene on mot avou l’ cawete « -eur »).

Prononçaedje[candjî]

Sustantif[candjî]

singulî pluriyal
tcholeur tcholeurs

tcholeur femrin

  1. cwålité ou difåt di çou k' est tchôd.
    • Rén n' våt l' tcholeur d' on bon feu d' bwès.
  2. estance d' ene plaece k' il î fwait tchôd.
    • tcholeur, ciddé ! Bén on stofe, taiss ! Drovoz vitmint l' finiesse, don.
  3. cwålité d' ene sakî k' est foirt amiståve.
  4. loukîz a : tcholeurs.

Parintaedje[candjî]

Ortografeyes[candjî]

Après 1900, foû rfondou (Feller, Feller ricandjî, nén Feller) :

Ratournaedjes[candjî]

cwålité ou difåt di çou k' est tchôd
estance d' ene plaece k' il î fwait tchôd