Aller au contenu

tchîf

Èn årtike di Wiccionaire.

Etimolodjeye

[candjî]

Tayon-bodje latén « caput », pa l’ voye do vî francès « chieef ».

Prononçaedje

[candjî]

Sustantif

[candjî]
singulî pluriyal
omrin tchîf tchîfs
femrin tchîftinne tchîftinnes

tchîf omrin

  1. li ci k’ est mwaisse dins on buro, d’ ene binde di djins.
    • El tchîf, c’ esteut on grand, avou ene bele calote.
    • Tos ces "oyi" k’ elzî faleut dere, a zels, todi : oyi tchîf, oyi patron, oyi mwaisse, oyi monsieu l’ curé, oyi monsieu l’ Baron. Joseph Bodson.

Ratourneures

[candjî]
  1. onk k’ est s’ tchîf : onk k’ overe a s’ boûsse.
  2. tchîf di buro : mwaisse dins ene administråcion.
    • C’ est ki, vaila å staminet ci n’ esteut nén li ptit tchîf di buro k’ esteut ashid padvant leye. Chantal Denis.
  3. tchîf d’ orkesse : onk ki moenne èn orkesse classike.
    • Li moxhe si prind po on tchîf d’ orkesse et zigzonzece a-z atraper l’ tournisse. — R. Goeminne, (sourdant a recråxhî).

Sinonimeye

[candjî]

Mots d’ aplacaedje

[candjî]

Pwaire minimom

[candjî]
  • tchife (bokete del tiesse, la k’ on båjhe)

Ortografeyes

[candjî]
Après 1900, foû rfondou (Feller, Feller ricandjî, nén Feller) :

Ratournaedjes

[candjî]
tchîf
onk k’ est s’ tchîf
tchîf di buro
tchîf d’ orkesse