Aller au contenu

wåcoe

Èn årtike di Wiccionaire.

Sustantif

[candjî]
singulî pluriyal
wåcoe wåcoes

wåcoe omrin (vî mot)

  1. pitite laecete k' on-z eployive dins l' tins po-z ataetchî (et insi espaitchî d' bodjî) li cawe d' ene perike.

Parintaedje

[candjî]

Ortografeyes

[candjî]
Après 1900, foû rfondou (Feller, Feller ricandjî, nén Feller) :