zif

Èn årtike di Wiccionaire.

Walon (Rifondou)[candjî]

Etimolodjeye[candjî]

S’ i gn åreut ene sakî ki sepreut cwè åd fwait di l’ etimolodjeye di « zif », el pout stitchî vaici.

Prononçaedje[candjî]

Mot-brut[candjî]

zif

  1. mostrèt li brut d’ ene bafe, s’ eploye sovint avou zaf.
    Ene fråze d’ egzimpe est co a radjouter.

Ratourneures[candjî]

  1. zif zaf :
    1. brut di deus u mwintes bafes, ene dirî l’ ôte.
    2. mouvmint ki s’ passe foirt raddimint ; rl. a : rif raf.
      • A schipe nosse colon rtapé sol hapå, zif zaf, vo l’ la dvins.

Ortografeyes[candjî]

I gn a co rén dins ci hagnon ci, mins si vos irîz rnaxhî dins des ôtes motîs, et trover l’ mot « zif », riherez ciddé li scrijha do mot ki vos î avoz trové, et l’ rahouca do motî el Djivêye des motîs do walon.