Aller au contenu

åmonne

Èn årtike di Wiccionaire.
Loukîz eto : åmône.
Cisse pådje u ci hagnon ci est co a scrire, u a mete d’ adrame. Si vos avoz des cnoxhances so l’ sudjet, vos l’ ploz fé vos-minme.

Sustantif

[candjî]

åmonne femrin

  1. dinêye a on pôve.
    • Fé l' åmonne; diner l' åmonne; dimander l' åmonne.
    • « Mwaisse, dj’ a tant del poenne,
      Vos m’ divrîz dner ene pitite åmonne »Joseph Vrindts, ”Vîx Lîge” (1901), p.70, “L’Onai d’ôr” (fråze rifondowe).
    • C' est vos ki m' a fwait l' åmonne d' on clairisse po faxhete,
      Les sospirs di vos hés fiestént mes prumîs pas
      Louis Lagauche, "L' inmant", Li tchanson del Mouze, (1947), p. 109 (fråze rifondowe).
    esse (viker) so l' åmonne des pôves viker des dnêyes del sôcieté.
    F. être inscrit au bureau de bienfaisance, être a l' assistance publique.
    Il a l' air di m' fé l' åmonne di s' bondjoû il shonne ki ça lyi costêye åk di m' dire bondjoû.

Parintaedje

[candjî]

åmonnî

Ratournaedjes

[candjî]

F. charité aumône.

Omofoneye possibe

[candjî]

Ortografeyes

[candjî]
Après 1900, foû rfondou (Feller, Feller ricandjî, nén Feller) :

Ratournaedjes

[candjî]
åmonne