ûtinne

Èn årtike di Wiccionaire.

Walon (Rifondou)[candjî]

Etimolodjeye[candjî]

Bodje «ût», avou l' cawete "-inne".

Sustantif[candjî]

singulî pluriyal
ûtinne ûtinnes

ûtinne femrin (cåzu todi singulî)

  1. troke di ût sacwès, trope di ût sakîs.
    • Li poule, c' est ene biesse ki vike el mér, avou ene ûtinne di bresses k' ele plake après ses proyes po ls apicî.
  2. a pô près ût.
    • On l' a moenné a l' ospitå di Hanôve, et il a viké ene ûtinne di djoûs (Achille Lavis).
    • Elle a ene ûtinne d' anêyes, et i vont ambedeus (avou s' pa) å martchî po-z atchter li berå k' on va touwer al Grande Fiesse Lucyin Mahin, Vera.

Ratournaedjes[candjî]

a pô près cénk