houpe

houpe [f.n.] picêye di tchveas ki bize foû del tiesse. T' åreus yeu dit Tintin avou si ptite houpe. F. mèche rebelle.

| houpea [f.n.]

1. coxhea k' on mete å dzeu d' ene novele måjhon, del dierinne tcherêye. On dit eto: cok, bouket. >>  planter l' houpea: fiesti l' fén do bastixhaedje d' ene måjhon.

2. coxhe di franc pectî u d' hoûssea metowe ådzeu d' l' ouxh des cåbarets did dinltins, ki vleut dire ki c' esteut drovou a tertos. On dit eto: houpete, brouxhe. F. branche. >>  pinde li houpea: u >> rimouyî l' houpea: sitrimer on novea cåbaret. F. inaugurer. >> après l' houpea, c' est l' schadea: cwans on-z a yeu pindou ç' coxhe la, on boet a crever (plin on schadea). >> Houpeas d' avri : tite d' on live da Willy Bal.

| houpî [o.n.]

1. copete d' èn åbe. Li vint dåréve so les grands houpîs des sapéns a les sketer

2. (pus stroetmint) copete des hesses, ki l' tronce a stî vindowe ås martchand d' bwès, et k' est dnêye cme manêye. Dji n' a yeu k' deus houpîs so mes cwate pårts.

Parintêye :

• houpete
• houpiket

Mots d' aplacaedje

• houpea do curé

Omonimeye :

• houp !, dji houpe (criyaedje après ene sakî)

Omonimeye coinrece :

• hope (f.n., zouplaedje, sôtaedje, e plaeces : houpe)
• hop ! (mot-brut, po-z enonder on movmint, e plaeces houp)

---

• Dipus d' racsegnes so les houpeas d' cåbarets