lezî

lezî u elzî / lzî [prono]

1. a zels, a zeles. Moman lzî a dné on côp d' mwin. F. leur. >> lezî endè: On dit eto: ennî. F. leur en.

2. etroclaedje do prono droet coplemint li u les + li prono "a zels". Li curé lzî aveut bén dit. Il avént prusté des cwårs ås Grignåd, mins i lzî ont rindou. F. le leur, la leur, les leur.

3. elzî / prono "a zel(e)s" + prono sudjet i k' a tcheu (+ kécfeye li prono coplemint li u les). Elzî a dit mwints côps di n' pus aler cawyî avår la. Oyi, elzî a dit dipus d' on côp. F. il (le) leur.

4. (pus råle) les î. Les bons, dj' els åreu yeu rashonné dins on saetchot d' fritches. Les ôtes, zels, i m' end åreut falou, des tchårs et des begnons po les î mete tertos eshonne et sayî d' les conter (L. Somme). F. les y.

Tcherpintaedje : etroclaedje do prono les + prono lî, 1700 . Mots d' aplacaedje

• djelzî
• telzî
• nelzî

---

• Dipus d' racsegnes so les pronos