tirer

tirer (codjowaedje)

I. [v.c.] saetchî, haetchî. F. tirer.

II. [v.c.n.d.]

1. tirer so, après rishonner a (ene coleur). E moes d' måss c' est ene royijhon pus bele, tirant sol blond (ramexhné pa J.J. Gaziaux). Les poyes c' est des bleuwes des landes, maytêyes, tirant sol gris bleu (P. Maudoux)

2. tirer après, di rishonner a (ene djin). N' avans pus k' leus imådjes Dins les cådes o guernî Et leu sonk dins nos voennes, Leus zines et leu patwès El tiesse et su nosse linwe, Les tåyes, ki nos tirans pa côp après (E. Gilliard). F. ressembler à, avoir une ressemblance avec. >> tirer s' plan: trover ene rexhowe. F. se débrouiller.

| tir [o.n.]

1. saetchaedje avou on fizik u ene ôre åre. F. tir. >> tir å bercea: sôre di tir a l' ark.

2. plaece k' on-z aprind (u k' on djowe) a tirer å fizik.

| tiraedje [o.n.]

1. no d' fijhaedje et no di çou k' est fwait (accion eyet si adierça) pol viebe "tirer".

2. tiraedje å sôrt, al bouxhe, al bouxhete relijhaedje di sakîs, di limeros,

a l' astcheyance.

3. movmint d' air dins ene tchiminêye.

| tirant, tirante

I. [addj., purade padvant]

1. ki tire. >> Do fier tirant et do bo do stok, c' est çk' i gn a d' pus foirt: dijhêye po ene sacwè ki tént bén.

2. k' atire. Pus fiestante kel vén d' tchampagne; tirante pé èn agolina, li feme, c' est on vraiy advina (M. Lejeune). F. attirant.

II. tirant [o.n.] pîce di fier avou on bolon après, ki tént ene sacwè tot tirant dsu. tirant d' air plaece ki l' air î shofele. F. courant d'air.

| tiroe [o.n.] ridant. Mi, dji n' fé ni yène, ni deus : dj' apice les cizètes dins l' tirwè èt hop, dji côpe el fil (J. Goffart). F. tiroir.

Parintêye :

• atirer
• ritirer

Mots d' aplacaedje :

• tir ås pupes (Dj' a stî amoreuse divant lu, li såcré laid ptit grigne-dint, li mannet ptit roytea, li ptit séndje di tir ås pupes k' il est (Arthur Masson).
• tire-bale
• tire-diale
• tire-pupes
• tire-såme
• tiroe-caisse

---

• Dipus d' racsegnes sol tiraedje å sôrt po-z aler sôdård
• Dipus d' racsegnes sol tiraedje des tchminêyes