paver

paver (codjowaedje) [v.c.] mete des pavés so (ene voye, ene coû, ene plaece di måjhone). F. paver.

| pavêye [f.n.]

1. coû d’ ene måjhon (avou des pavés u sins). Elle a froyî ses shabots sol toitche ådzo del pavêye (J. Calozet). I m'a co rshonné ôre roter sol pavêye (M. Lejoly). Ene volêye di djins, bén binåjhes di s' discoidler, adschind sol pavêye (L. Bukens). Li ptite côrete a ddja leyî tchaire ene foye u l' ôte kel vint brouxhtêye dissu l' pavêye (L. Somme). Loukîz a : schayeye. F. cour, patio. >>  Cwand on magne les cougnous° sol pavêye, on magne les oûs el coulêye.

2. voye avou des pavés. Scran, sonkenaiwe, e schape dins ses trawêyès sandales, li schineu saetche ses djambes tot di long del pavêye (H. Petrez). E fjhant l' concour des berwetes on djoû d' dicåce al Målavêye, dj' aveu ridé disso l' pavêye (R. Mayence). Tchén d' corote, twè ti halcote avå l' pavêye, I sereut tins k' on t' fiestixh (A. Gadisseur). On dit eto: levêye. F. chaussée. >> Rote tot droet, c’ est tote pavêye: dijhêye po fote ene sakî a l’ ouxh.

3. (pa stindaedje) grand-rote. F. grand-route. >> li Pavêye: mwaisse rowe di Bastogne. Cwand dj' avéns yeu fwait l' toû do Cwåré, dji ridschindéns l' Pavêye (A. Schmitz).

4. tchimin metou a costé des tchenås po hertchî les batas. Li hertchaedje est åjhey so cisse pavêye ci. F.chemin de hallage.

---

• Dipus d' racsegnes so les pavêyes (voyes)