Bonswer Lucyin,
Gn a ene sakî k' aveut-st askepyî ene pådje Wikipedia avou come tite on påter di pourcea, avou s' possibe definixha. Mi porîz acertiner si c' est ene vraiye fråzlete k' on pout rmete vaici, divant ki dj' el disface do Wikipedia ?
Amiståvmint,
@Lionel June : Dj' a fwait el dimande roci. Dji va co ratinde ene miete divant d' el disfacer.
@Lucyin : mècoyon acertiné dvins E165, nén trové dins E200 ; etimolodjicmint c' est cwè : on ptit mecoye (avou l' raptitixhante cawete -on) ?
Po l' etimolodjeye di mecoye i m' shonne ki c' est puvite me- (sins, ki manke ; fr:mé-) + coye, del minme manire k' on trouve divins C9 : mècouye (il est scrît flotchreçmint mêcouye), mèprîjî (meprijhî), evnd.
E picård, a Villers-Saint-Amand (Ath) :
Vla l’ceu qui va au bos
vla l’ceu qui fait des fagots
Vla l’ceu qui a vu l’leup
Vla l’ceu qui a eu peu
Et l’petit mécouille qui ’t écoureus— Wallonia, t. 3, p. 89 (årtchive)
oyi, c' est on mot "normå", mins a mete sol Wiccionaire. (dji vén d' el fé: mecoyon)
minme tcherpinte ki mivé, et... micoye (c' est vormint l' minme mot, et l' minme idêye ki "li pôve micoye").
come eto: monami, moncadet, monparan, matante, mononke, on monsegneur (a disrifonde monsigneur ?).
Por mi, c' est tos etroclaedjes do prezintoe d' apårtinance "mi, mes, ma", nén l' betchete mes-.
Gn a ddja mecoye; c' est l' minme mot, come dins awè l' coye = aveur li coyon (aler fé corwêye, rater çou k' on vleut adiercî).
@Èl-Gueuye-Noere: ploz rmerciyî l' uzeu, et respliker k' on a fwait passer les dnêyes dins l' Wiccionaire ?
