adroetmint

Walon (Rifondou)

Etimolodjeye

Bodje « adroet », avou l’ cawete « -mint ».

Adviebe

adroetmint (nén candjåve)

1. d' ene adroete manire.
   • I s' a saetchî adroetmint di spexheur.
   • Po fé flori m’ manaedje
     Mes bresses ni ployèt nén ;
     Mi mårtea, d’ on côp setch,
     Ploye li fier adroetmint. — Joseph Vrindts, « Pâhûles rîmês » (1897), «Li vreie richesse», p.159 (fråze rifondowe).
   • Dizo leus airs d' aviedje, ele catchèt-st adroetmint des djesses di cåcarete, des riyas d' feme di djoye ! — Joseph Mignolet, "Al bèle fontinne, comèdèye è treûs-akes", 1924, p.36 (fråze rifondowe).
   • Èm fi, k' n' est nén sins cwanse, frè çoula adroetmint — François Matthieu Henault (fråze rifondowe).

Sinonimeye

abeymint, abeydimint, d' adrame

Contråve

måladroetmint, a l' assulon, al visse al vasse, a l' avire, a l' avire a l' apoite

Ratournaedjes

d' ene adroete manire

• Francès : adroitement ^(fr)