anea

Walon (Rifondou)[candjî]

Tayon-bodje latén « annellus » (minme sinse), çou ki dene on mot avou l’ cawete « -ea ». Cf. dalm. anial.

AFE :
- diferins prononçaedjes : /a.ˈnja/ /a.ˈɲa/ /a.ˈnɛː/ /ɔ.ˈnɛː/ /ɛ.ˈnɛː/ (betchfessî ea); ; li voyale do prumî pî candje avå les accints come li cene d' «agnea» et d' «flayea».
- prononçaedje zero-cnoxheu : /a.ˈnja/
Ricepeures : a·nea

singulî	pluriyal
anea	aneas

anea omrin

rond d' fier, di keuve, di bwès. Elle a rmetou des aneas a ses gordenes.
bague (k' on mete e s' doet).
- Les coines del gade rilujhént come des féns noûs aneas d' keuve (J. Gelinne).
sôre di bague k' i gn a sol bodje di sacwants åbussons, et ki provént do displacaedje do tchapea cwand l' åbusson crexhe.
- Po ricnoxhe les tchampions des bwès, todi bén rloukî s' il ont èn anea !

anea d' clés : anea wice ki les clés pindèt F. trousseau de clefs.
coûsse ås aneas : djeu k' on saye di dispinde, tot corant tant k' on pout d' aneas pindous après des crotchets.
djeu d' anea : djeu wice k' on saye di hiner des aneas d' bwès so ene plantche avou des clås, des couteas plantés, u après des botayes.
anea d' torea : (mot d' acleveu) rond d' fier k' on mete å nez des gayets po s' endè polou rinde mwaisse.
anea d' chore : (mot d' batlî) rond d' fier ki rastént l' chore.
lever l' anea : (mot d' verî) si djoker d' ovrer (gn aveut èn anea d' fier dins les pots des verîs, et cwand l' pot esteut vude, i cwitént l' verreye, tot rpoirtant leu pot avou l' anea).
rl a: leyî ouve.
A-anea : A-bole (å)
anea d' waibes : (mot d' éndjolisse) waibes Etrernete raloyeyes direk ene a l' ôte, k' on pout catoû-naivyî dsu. #:Vinoz catoû-naivyî so l' anea des waibes waloncåzantes. Ingl. webring.
mete e s' doet èn anea trop stroet

Après 1900, foû rfondou (Feller, Feller ricandjî, nén Feller) :

Li mot n’ est nén dins : R13

rond d' fier, di keuve, di bwès