branscater

Walon (Rifondou)

Viebe

Djin et tins	Codjowa
Cåzant Ind. pr. (dji, dj’)	branscate
Atôtchî(s) Ind. pr. (vos, vs)	branscatez
Cåzants Ind. pr. (nos, ns)	branscatans
Rwaitants Ind. pr., nam. (i/il, ele/elle)	branscatnut
Cåzant Ind. fut. (dji, dj’)	branscatrè
Cåzant D.I.E. (dji, dj’)	branscatéve
Cåzant Suddj. pr. (ki dji, dj’)	branscate
pårt. erirece (dj’ a, vos av)	branscaté
Ôtes codjowaedjes	sipepieus tåvlea

branscater (viebe å coplemint)

1. aler prinde les béns des ôtes, tot djåzant d' bandiys.
   • Sen v’ny branſcaté nos pay,
     Nos eſton to bon Ca[t]holique
     Men non volon nih es del ligue,
     — CBad, Le Salazar liégeois (1632).
   • C' est ç' djoû la k' il aprind ki les Lidjwès, stombyîs pa Louwis XI di France, avént stî branscater Hu — Joseph Mignolet (fråze rifondowe).

Parintaedje

branscataedje, branscateu

Sinonimeye

piyî

Sipårdaedje do mot

w. do Levant

Ratournaedjes

aler prinde les béns des ôtes Loukîz a : piyî

• Inglès : to plunder ^(en)
• Francès : piller ^(fr)
• Neyerlandès : branschatten ^(nl)