Aller au contenu

camus

Èn årtike di Wiccionaire.

Etimolodjeye

[candjî]

Bodje itålyin « camuso » (minme sinse), pal voye do francès « camus ».

Prononçaedje

[candjî]

Addjectif

[candjî]
singulî pluriyal
omrin camus
femrin atribut camusse camusses
femrin epitete
(todi padvant)
camusse camussès

camus omrin (come addjecif djondrece, todi metou padvant l’  no)

  1. (antomeye) k' a-st ene plate narene.
    • Ele a ene camuse narene, c' e-st ene pitite camuzete. Motî Forir (fråze rifondowe).
    • Vos l' kinoxhoz bén don l' camus Mémé [...] k' a ene matante ki betchtêye et on mononke k' est xhalé. Joseph Mignolet, "Milionêre !" (1934), p.5 (fråze rifondowe).

Parintaedje

[candjî]

Sinonimeye

[candjî]

Contråve

[candjî]

Ortografeyes

[candjî]
Après 1900, foû rfondou (Feller, Feller ricandjî, nén Feller) :

Ratournaedjes

[candjî]
camus
  • Francès : camus (fr)

Sustantif

[candjî]
singulî pluriyal
camuse camuses

camus omrin

  1. on k' a ene plate narene.
    • Si cour ni toctêye ki por lu ;
      I s’ adôre tot s’ mocant do resse …
      I n’ adôre portant k’ on camus ! Joseph Vrindts, « Pâhûles rîmês » (1897), «Onk comme ènn’a tot plein», p.98 (fråze rifondowe).

Sinonimeye

[candjî]

Ratournaedjes

[candjî]
camus
  • Francès : camus (fr)