Aller au contenu

châle

Èn årtike di Wiccionaire.

Etimolodjeye

[candjî]

Bodje piersan « شال » (minme sinse), pal francès « châle ».

Prononçaedje

[candjî]

Sustantif

[candjî]
singulî pluriyal
châle châles

châle omrin

  1. (mot d’ mousseure) sôre di long noret d' feme k' on rôle åtoû di s' hatrea po-z aveur tchôd.
    • Les dames metèt des châles di totes sôres di coleurs. Motî Forir (fråze rifondowe).
    • On châle di cachmire. Motî d’ Vervî (fråze rifondowe).
    • Li feme aveut on châle di mariaedje k' esteut cadjolé, et on noer châle ou on châle a ût coines k' ele meteut ås etermints et po poirter l' doû. Motî Haust (fråze rifondowe).
    • Li mariêye a mètou si noûve rôbe à fleûrs; so sès spales, elle a mètou on breune châle èt si p'tit vizèdje èst tot fris' dizos l' blanke côrnete qui lî va bin. Insi, vo-l'-la v'nou li grand djoû, vo-l'-la li mariêye. Jean-François Renkin, dins Li vîye bûse.
    • Mins dviè les doze eures, å pus bea
      K’ i s’ aléve ripoizer ene miyete,
      Djondant di s’ guerite, li djonnea
      Ricnoxha dzo l’ gåz si rossete,
      K’ acoreut sins châle, sins tchapea,
      Tot stitchant ene boune croxhante boûkete. Joseph Vrindts, « Pâhûles rîmês » (1897), «Li nute di Noié d’on piotte», p.101 (fråze rifondowe).

Mots vijhéns

[candjî]

Ortografeyes

[candjî]
Après 1900, foû rfondou (Feller, Feller ricandjî, nén Feller) :

Ratournaedjes

[candjî]
châle
  • Francès : châle (fr)