civire

Èn årtike di Wiccionaire.

Walon (Rifondou)[candjî]

Etimolodjeye[candjî]

S’ i gn åreut ene sakî ki sepreut cwè åd fwait di l’ etimolodjeye di « civire », el pout stitchî vaici.

Prononçaedje[candjî]

Sustantif[candjî]

singulî pluriyal
civire civires

civire femrin

  1. (mot des cinsîs) (vî mot) bancåd.
  2. minme emantcheure po poirter les moirts.
    • Dji so mwért, i n'y-a wêre à dîre...
      I m' fât rèpwèrter so 'ne civîre
      — Lambert de Hollogne (divant 1656).

Sinonimeye[candjî]

(po poirter les moirts)

Ortografeyes[candjî]

Après 1900, foû rfondou (Feller, Feller ricandjî, nén Feller) :

Ratournaedjes[candjî]

po poirter les moirts