collation
Francès[candjî]
Etimolodjeye[candjî]
Tayon-bodje latén « collatio » (ramexhnaedje, rashonnaedje), çou ki dene on mot avou l’ cawete « -ation ».
Sustantif[candjî]
| singulî | pluriyal |
|---|---|
| collation | collations |
collation femrin
- briket, riciné, magnijhon, magna
- (a dijh eures å matén) dijh-eures
- (e mitan d' l' après-nonne) cwatre-eures, marinde (Gåme).